Het boek Hendrik Werkman, het druksel en de kunst toont Werkman als een van de grote Nederlandse kunstenaars van de 20ste eeuw. Een grafisch kunstenaar die zichzelf bleef vernieuwen. Letters en cijfers toonden zich tot dan toe nog nooit zo eigenzinnig aan de wereld.
Boekdrukker en kunstenaar Hendrik Nicolaas Werkman (1882-1945) was prominent lid van de Groninger kunstkring De Ploeg. Begin jaren ’20 van de vorige eeuw kwam hij op het idee om met het materiaal dat hij als drukker in handen had, kunst te gaan maken. Zijn vernieuwende omgang met het rigide materiaal van de drukker, brak met de dan geldende regels. Iets wat hij zijn hele kunstenaarsleven lang zou blijven doen.
Werkman gebruikte letters, cijfers en tekens, vlakken en lijnen en ook de inktrol om grafische werken te maken die hij druksels noemde. Zijn onconventionele manier van werken ontwikkelde hij al doende. De artistieke mogelijkheden van zijn drukseltechniek vormt een bron van inspiratie. Destijds voor zijn medekunstenaars van De Ploeg en tijdgenoten, maar ook vandaag de dag voor toonaangevende kunstenaars in binnen- en buitenland.
Zijn ‘humane’ werkwijze is wat de druksels onderscheidt van het aan het Oost-Europese constructivisme gelieerde oeuvre van Werkmans tijdgenoot, de architect en vormgever Piet Zwart. Hedendaagse Nederlandse kunstenaars als Ewald Spieker, Ben Joosten en Harry Wolfkamp laten in Hendrik Werkman, het druksel en de kunst zien hoe zij zich met hun fascinatie voor de kracht van letters door Werkman hebben laten inspireren.
Foto: Uitgeverij WBOOKS
