Roaring twenties

De jaren twintig zijn begonnen. En hoe! In elk geval anders dan voorspeld. We vallen van de ene crisis in de volgende. De PAS en de PFAS perikelen hebben we nog niet verwerkt of de coronacrisis diende zich alweer aan.

Honderd jaar geleden begonnen wat achteraf de roaring twenties werden genoemd, een enerverende en roerige tijd waarin veel veranderingen in de lucht hingen. De auto begon door te breken, tradities en sociale conventies gingen op de schop en de economie begon op toeren te komen. Rond de jaarwisseling naar 2020 leverde dat veel speculatie op, of we weer in een soort van roaring twenties terecht zouden komen. Voorlopig lijken de jaren twintig, ondanks de turbulentie van de crises zelf, juist het omgekeerde te brengen. In plaats van meer dynamiek en economische groei komen we met zijn allen even tot stilstand. Het zou weleens het begin kunnen worden van de bewustwording dat iets minder meer kan zijn, van aandacht voor het eenvoudige geluk dicht bij huis. Minder rennen en vliegen om alles bij te houden, minder fear of missing out.  De milieu- en klimaatdoelen schieten ineens sneller op. In Venetië zien ze weer vissen zwemmen in de anders altijd troebele kanalen. De NOx en CO2 emissies zakken, in elk geval tijdelijk, naar beneden. Geen files meer. En dat alles door een oeroud fenomeen uit de levende natuur: een piepklein virus dat een nieuwe gastheer heeft gevonden, namelijk ons.

Het jaar 2020 spreekt al decennia tot de verbeelding en is vaak gebruikt voor toekomstvoorspellingen. Zoals: in het jaar 2020 is het papieren boek officieel begraven; in 2020 hebben we allemaal een vliegende auto. De toekomst voorspellen is moeilijk. Rond de jaarwisseling las ik een onderzoekje waaruit bleek dat zeker 80% van de toekomstvoorspellingen de plank volledig misslaan. De 20% die wel uitkomen zijn doorgaans de saaie open-deur voorspellingen. Als ik me beperk tot saaie voorspellingen dan durf ik te zeggen dat een gezonde  bodem in het komende decennium steeds belangrijker gaat worden en qua waardering en aandacht aan een inhaalslag gaat beginnen. Waar nu energie roaring business is en veel aandacht en middelen opslokt, gaat bodem de komende tien jaar bijna onopvallend (als de bodem zelf), maar zeker opschakelen om de rest van de eeuw niet meer van de agenda te verdwijnen. Het bewustzijn dat de kwaliteit van onze bodem belangrijk is voor onze welvaart, ons voedsel en onze gezondheid gaat geruisloos groeien

Sytze Keuning

Bioclear Earth