Walvissen, orkanen en leiderschap Inzichten van mijn expeditie

Vijf dagen lang op een boot, in de Caribische Zee. Allemaal vreemden aan boord: maritiem biologen, fotografen en ik de sponsor, met iets te nette kleren en zonder ervaring op zee. Het doel? De trek van walvissen rondom Bonaire volgen. Uiteindelijk werd het een expeditie die ging over leiderschap en teamwork.

De zee is spiegelglad en dan verschijnt er plotseling een walvis aan de oppervlakte, zomaar, uit het niets. Een machtige verschijning die ik net op tijd spot en voor ik het weet is het moment voorbij. Wat gebeurt er onder water? Wat mis ik zonder dat ik het door heb? Tis net als in business, grote kansen zie je pas als ze voor je neus opduiken. Waar het zicht ophoudt, daar gaat het leven gewoon door.

De kapitein is een relaxte man en tegelijk superscherp. Hij geeft iedereen de ruimte om zijn eigen fouten te maken. Maar toen de marifoon een code geel meldde voor aanlandige wind, met de rotsen gevaarlijk dichtbij, veranderde zijn blik. Binnen seconden nam hij de beslissing: we gaan terug naar de haven! Geen drama, geen uitleg, gewoon doen wat nodig is. Dat is pas leiderschap! Je team coachen en stevig ingrijpen als het moet.

Het team is een bont gezelschap. Hoe hou ik dat 5 dagen vol? Onze briefing was kort: “Hier slaap je, dit is je taak en dit is het rooster.” En dat werkte. Iedereen deed zijn ding, zonder gezeur of gedoe. Heldere communicatie, weten wat je te doen hebt en je aan de afspraken houden: zo simpel kan het zijn.

Dagelijks denk ik terug aan mijn avontuur. Ik zie niet alles, maar ik hou koers, misschien laat ik kansen liggen, maar als wij allemaal in onze rol blijven, ons aan de afspraken houden en ik als leider rustig blijf, dan komen we samen veilig bij ons doel. Zelfs met af en toe een code geel onderweg.

Helena Spits
www.bouwzorgfryslan.nl