Aannemingsbedrijf Stienstra en Van der Wal staat al jaren bekend om hun flexibiltiet en vakmanschap als het gaat om waterbouw. Maar het zijn ook echte pioniers. Bij het dubbel-familiebedrijf in IJlst is ondertussen de derde generatie werkzaam. Laat daar nu zo’n typische Willie Wortel tussen zitten. Met zijn uitvindingen onderscheidt Stienstra en Van der Wal zich alsmaar meer als innovatieve speler. Zo heeft Gerrit diverse klapankermachines ontwikkeld die niemand anders in Nederland heeft.
“Het aanbrengen van klapankers is een nieuwe manier om beschoeiing te verankeren”, legt algemeen directeur Durk van der Wal uit. Hij is maar wat blij met de uitvinding van de 25-jarige Gerrit Stienstra. Gerrit is de zoon van Edward Stienstra, met wie Van der Wal in 1992 de zaak overnam van hun vaders. “Het grote voordeel van klapankers is dat de grond bijna niet geroerd wordt”, gaat hij verder. “Hierdoor krijg je een grotere trekkracht per anker.” Voor het bevestigen beschikken ze in IJlst over diverse klapankermachines. Hiermee kun je bijna overal komen. De smalste wateren en kleine hoeken vormen geen enkel probleem. “De klapankers kunnen ook nog eens heel diep worden aangebracht”, aldus Van der Wal. “De machine zetten we sinds vorig jaar in. Hij is uniek. Er is slechts een ander bedrijf in Nederland met een vergelijkbare machine, maar die is veel groter en kan lang niet overal bij.”
Groei
Sinds de oprichting van het bedrijf in 1958 is er behoorlijk wat veranderd. In de beginjaren legden de vaders van Edwards Stienstra en Durk van der Wal de focus op loonwerk. Met de machtswisseling werden de agrarische werkzaamheden vaarwel gezegd en de koers verlegd naar de weg- en waterbouw. Zo groeide de zaak flink. In 1996 verkaste het bedrijf naar de huidige locatie aan de Geeuw. Maar het voorloper willen zijn, zat er vanaf het begin al in. Van der Wal: “Zo kochten onze vaders in 1972 als eerste in Friesland een hydraulische rupskraan. Daarmee werden de werkzaamheden uitgebreid, onder andere met rioleringen en walbeschoeiing.” De zoon van Van der Wal en twee telgen van Edward Stienstra zijn inmiddels ook werkzaam binnen het aannemingsbedrijf. Gerrits ontembare drang om nieuwe materialen en technieken te bedenken, testen en ontwikkelen heeft de afgelopen jaren al veel moois opgeleverd. En daar profiteren niet alleen de klanten van. “Zo heeft hij hijs- en klemconstructies bedacht waarmee onze medewerkers flink worden ontlast bij het zware werk”, aldus Van der Wal.
Veelzijdig
De meer dan twintig medewerkers van Stienstra en van der Wal, die in de drukke perioden hulp krijgen van tijdelijke krachten, verrichten uiteenlopende waterbouwwerken – als hoofd- en onderaannemer. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van diverse werkschepen, pontons en sleepboten. De veelzijdigheid wordt getekend door alle soorten beschoeiing (gemaakt van kunststof, hout, beton of staal) tot steigers, vlonders, houten bruggen, trailerhellingen en gemalen. Op het palmares prijken fraaie projecten voor provincies, gemeenten en waterschappen, vooral in de drie noordelijke provincies. De walbeschoeiingen in Ryptskerk (Ryptsjerkster Feart), Heeg (Hegerwal) en Sneek (Zwettekade) plus de nieuwe steigers in Lemmer (Binnenhaven) en Koudum (Jachthaven De Kuilart) zijn slechts een kleine greep. Van der Wal: “We doen daarnaast klussen verder weg in het land en ook steeds vaker voor particulieren.”
Trots
Het water heeft Van der Wal altijd getrokken. “Edward zijn aan het water opgegroeid. Het was geen verrassing dat ik later waterbouwkunde ben gaan studeren en het bedrijf een andere richting op ging.” Van der Wal leerde via het water ook zijn vriendin kennen. Zij werkt in de filmwereld en bij de opnamen van De Kameleon in IJlst sloeg de vlam over. “Soms mis ik het water best wel”, bekent Van der Wal. “Want ik woon tegenwoordig niet meer aan het water, maar op het platteland. In de zaak doe ik vooral het kantoor- en lobbywerk, Edward houdt zich meeer met de uitvoering bezig. Maar ik vaar nog graag en zo vaak mogelijk. Laatst was ik op het Sneekermeer. Daar zag ik de vele houten steigers op het starteiland die wij 25 jaar geleden hebben gemaakt, mijn eerste grote klus. Op dat moment voelde ik mij erg tots op wat we doen.”
